familie en prom - Reisverslag uit Norman, Verenigde Staten van Jip Leendertse - WaarBenJij.nu familie en prom - Reisverslag uit Norman, Verenigde Staten van Jip Leendertse - WaarBenJij.nu

familie en prom

Door: jipleendertse

Blijf op de hoogte en volg Jip

29 Mei 2011 | Verenigde Staten, Norman

Eindelijk is het zo ver!!! 22 april, mijn ouders en Aniek komen vandaag aan en zijn dan twee weken bij ons op bezoek. Dit is zo fantastisch, ik kan niet wachten tot ze vanavond hier zijn! De dag zelf was eigenlijk een vreselijke dag. Ik had ontzettende buikpijn, kon letterlijk geen hap door mijn keel krijgen en ben geloof ik drie keer naar de wc geweest. Allemaal wachten op ’s avonds. Volgens mij was ik de hele dag echt vreselijk om mee om te gaan.

Ines, een uitwisselingsstudent uit Macedonië voor ik supergoed mee bevriend ben, heeft volgens mij de hele week van mij moeten aan horen dat mijn ouders en zus vrijdag kwamen. Ik heb geloof ik wel voor een beetje heimwee gezorgd bij mijn vrienden die ook uitwisselingsstudenten zijn. Als ik vanaf woensdag gevraagd werd over hoeveel uur mijn ouders kwamen gaf ik vrijwel meteen redelijk correct antwoord. Ik had een kleine obsessie met vrijdagavond.

Het weer werd vrijdagavond ook nog eens slecht, het heeft het hele jaar nauwelijks geregend maar nu giet het. Eindelijk krijg ik een smsje van mijn ouders dat ze er bijna zijn. Ik kan niet wachten, dan rijdt er een rode Chevrolet om de hoek, zijn dat ze? JAAA. Het was zo ontzettend gaaf om eindelijk mijn ouders en zusje weer te zien, ze te kunnen knuffelen. Echt de mooiste avond ooit, dit was het beste gevoel in mijn leven! Verder nog even met Aniek en pappa op de fourwheeler gereden. Dit vonden ze wel gaaf. Tijdens de autoreis waren ze in een enge hagelstorm gekomen en de auto zat van voor tot achter onder de hageldeuken.

Hierna zaten we aan tafel en eigenlijk was ik gewoon verschrikkelijk overweldigd met het hier zijn van mijn ouders en Aniek. Eindelijk, het gesprek was eigenlijk heel vreemd, mijn beide ouders (vooral moeders) waren grappen tegen/over me aan het maken en het voelde om de een of andere reden heel raar. Ik was zo van de kaart van de gebeurtenissen van vandaag dat ik uiteindelijk maar vroeg naar mijn bed ging, knock out voor een behoorlijke tijd. Maar wat een geweldig gevoel om mijn ouders en Aniek weer te zien. Superleuk! Het voelt wel een klein beetje onwerkelijk. Het is moeilijk om te bevatten dat dit echt is!

De volgende ochtend wakker geworden met een ontbijtje, bisquet and gravy. Mamma vindt dit echt super lekker en blijft er eigenlijk 2 weken over praten hoe lekker ze dit vindt! Zelf heb ik nog steeds niet mijn volle eetlust terug maar ik voel me wel een stuk beter. Vandaag laten we de buurt hier een beetje zien. We rijden naar de school waar Amanda’s team een basketballwedstrijd heeft (zij is de coach). We laten mijn ouders en zusje de school zien en gaan daarna naar Braums voor een slush, een ijsje. Vervolgens rijden we terug naar huis en besluiten we langs het huntingland (plaats waar we jagen)te gaan. Ik rijd Steve’s truck en Aniek en Sara zitten achterin de bet of de truck. Aniek vond dit wel supergaaf om mee te maken. Het was gaaf om de omgeving waar ik woon aan mijn ouders en zus te kunnen laten zien.

Het Engels spreken gaat eigenlijk supergoed, bij alle drie. Ik vang wel elk foutje dat mamma maakt op en plaag haar hiermee (een heuvel oplopen is niet upstairs maar uphill mams en versnellingen in een auto of op een fiets zijn gears niet accelerations;)). Maar ze doet het supergoed. Vervolgens is het vanavond prom. Ik ga voor prom uit eten met mijn prom date, Reagan, en een groep vrienden. Zij rijdt, en zou hier rond 5 uur zijn. Alles klaar, alleen nog de stropdas strikken. Zowel mijn ouders, gastouders en Mitch en Cheryl zijn er. Niemand lukt het alleen om een stropdas te strikken. Gelukkig is er een computer met internet en Aniek is blijkbaar goed in het strikken van een stropdas, dit duurde ruim 30 minuten!

Gelukkig is Reagan fashionabely late dus is ze er nog niet, zodat ze niet hoeft te wachten. Eerst nog foto’s maken met de families en vervolgens is Reagan er. Het is traditie om een corsage te kopen voor de date. Na het opdoen van de corsage maken we foto’s. Vervolgens gaan we naar het huis van een vriend om daar nog groepsfoto’s te maken en dan gaan we uit eten. Het is wel gezellig, ook de autorit naar de locatie van prom toe was gezellig. Ook prom zelf was best leuk, het was wel een gave ervaring om bij een Amerikaanse prom te zijn. Na prom ging ik nog met een groep bowlen, Reagan was moe en ging naar huis en ging dus niet mee. Het was nog wel gezellig daarna.

De dag erna was het Pasen en mamma’s verjaardag. ’s Ochtends begonnen met mamma haar cadeaus te geven. Eigenlijk hebben we 8 maanden lang nauwelijks regen gehad. Mijn ouders brengen echter Nederlands weer mee. Het is vandaag aan het gieten! Tyler en zijn ouders en Nana en Mike (oma en haar vriend) zijn hier vandaag voor Pasen. Het is heel gezellig en de kinderen zoeken nog naar eieren … Sherry kookt dus we eten ook heerlijk. Verder heeft ze een taart gemaakt voor Karin, echt super leuk. Het voelt echt gaaf om mijn ouders en zusje hier te hebben, ze een knuffel te kunnen geven en echt met ze te kunnen praten!

  • 30 Mei 2011 - 00:25

    Ries:

    Hoi Jip,
    Zo, jie mot even de achterstand in ele helove ik! Wat een verhelen anneens. De voebal val nie so mee, me meedoee is belangrieker dan winne ee! Je o we een knap meisje hevrohe vo de Proms en ziet er zelluf ok hoed uut in je pak! de Hroeten Ries!

  • 30 Mei 2011 - 14:34

    Opa En Oma Zeeland:

    Lieve Jip,
    Dit zal je je hele leven nooit meer vergeten,het weerzien na zolange tijd met paps,mams en aniekie.
    Mooie foto's,kunnen we ook meegenieten,je hoort er helemaal bij een echte Amerikaan.Deze laatste dagen zullen druk zijn,zeg.Afscheid nemen van al die lieve mensen. Zoveel leuke meisjes ontmoet. Sterkte joh.en een goede terug reis naar Nederland,waar je met open armen wordt ontvangen,dat weten we zeker.Liefs van ons beiden.

  • 30 Mei 2011 - 17:25

    Peter:

    Ha Jip,
    Het was voor ons ook super-speciaal bij jou te zijn en je 'new' family en friends te ontmoeten!

  • 01 Juni 2011 - 05:30

    Opa En Oma Ha.:

    Voor je vertrek naar huis nog even een laatste berichtje op je blog om je te bedanken voor alle mooie, spannende verhalen met foto's die je ons gedurende 10 maanden stuurde, waardoor we zo goed met je mee konden leven. Vandaag een goede reis naar huis en tot ziens lieve Jip!

  • 01 Juni 2011 - 18:49

    Karin:

    Hey Jip, jij bent nu op het vliegveld. Geweldig al je verhalen. Ik verheug me ook op de laatste delen en
    foto's .......

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Norman

Highschool year!

Recente Reisverslagen:

23 Augustus 2011

I'm coming home!

13 Juli 2011

Afscheid

30 Juni 2011

Graduation!

05 Juni 2011

twee weken met mijn ouders en zusje

29 Mei 2011

familie en prom
Jip

Deze keer hou ik een blog bij over mijn belevenissen in Nieuw Zeeland en Australië. Ik reis eerst twee weken door Nieuw Zeeland om daarna een half jaar in Melbourne te gaan studeren.

Actief sinds 02 Juli 2010
Verslag gelezen: 820
Totaal aantal bezoekers 56497

Voorgaande reizen:

29 Januari 2015 - 04 Augustus 2015

Semester in Australië

03 Augustus 2010 - 30 November -0001

Highschool year!

Landen bezocht: