RMIT introductie en de 'Great Ocean Road'

Op dinsdagochtend is de eerste dag van RMIT’s introductieprogramma voor uitwisselingsstudenten. De eerste twee dagen zijn verplicht en op de derde dag is er een mogelijkheid om een trip buiten Melbourne te maken. De introductie begint om 9 uur ’s dinsdagochtend en het valt meteen op dat er veel internationale studenten zijn, ruim 500! Tijdens de hele dag leer ik veel nieuwe mensen kennen. Iedereen heeft deze dagen als doel om een aantal nieuwe vrienden te maken, wat zorgt voor een ontspannen en open sfeer waarin je mensen van over de hele wereld tegenkomt. De introductie zelf begint met een flink aantal presentaties. Tijdens de ochtend komen er meerdere mensen aan het woord. Er wordt meer informatie gegeven over het leven in Australië, studeren aan RMIT en de activiteiten die georganiseerd worden door RMIT. Het blijkt dat de universiteit allemaal goedkope trips aanbiedt om de stad en de omgeving beter te leren kennen, iets waar ik nog veel gebruik van ga maken! Verder komt er een Aboriginal aan het woord, zij vertelt een aantal dingen over de oorspronkelijke bewoners van Australië, de zogeheten ‘Indigenous people’. Aan het einde speelt haar zoon een stuk op de Didgeridoo. Deze presentaties geven nuttige informatie over het leven in Australië maar het is ruim 2 en een half uur onafgebroken luisteren. Rond half 12 is het dan ook duidelijk te merken dat de meeste studenten het wel gehad hebben met de presentaties. Er staat echter nog een keynote speaker op het programma voor het komende uur…

De spreker heet Sebastian Terry en al snel wordt duidelijk dat dit geen standaard presentatie is. Sebastian Terry is de oprichter van de website 100things.com.au en vertelt in een boeiend uur zijn verhaal. Nadat een van zijn jeugdvrienden overleed, ging hij nadenken over wat hij wilde met zijn leven en zo stelde hij een lijst van 100 dingen samen. Vervolgens is hij zich er volledig op gaan focussen om deze 100 dingen allemaal te doen. Hij vertelt een enthousiast en super inspirerend verhaal over de gekke ervaringen die hij tot nu toe meemaakte op zijn reis. Na afloop van het uur heerst er een hele andere sfeer, iedereen is super enthousiast over zijn verhaal en hoe zijn individuele missie mensen geïnspireerd heeft om hun dromen te volgen en hoe hij anderen heeft kunnen helpen tijdens zijn ervaringen.

Na afloop van deze presentatie is er een gratis lunch op een basketbal pleintje in het midden van de stad, een plek waar ik nog veel zal komen. Er hangt een gezellige sfeer terwijl er nagepraat wordt over het verhaal van Sebastian en mensen elkaar proberen te leren kennen. Na de lunch probeer ik toestemming te krijgen voor de vakken die ik wil gaan volgen. Het systeem hiervoor is vrij chaotisch en het duurt enkele uren voordat dit uiteindelijk lukt met de hulp van een aardige vrouw van het secretariaat. Hierna volgt een rondleiding over de campus, dit is echter niet veel bijzonders en op de meeste plekken ben ik al geweest terwijl ik probeerde toestemming voor mijn vakken te krijgen…
Hierna heeft de universiteit een welkomsfeestje georganiseerd op een plein dat op de campus ligt, de zogeheten Alumni Courtyard. Ze bieden gratis bier en avondeten aan voor alle buitenlandse studenten. Ik leer weer veel nieuwe mensen kennen en het is erg gezellig. Na afloop gaan we nog naar een bar, waar we uiteindelijk met een grote groep Canadezen belanden. De volgende dag begint het introductieprogramma weer vroeg dus rond één uur ga ik richting mijn hostel.

De tweede dag van de introductie begint weer met een aantal presentaties, deze keer onder andere van de politie en de strandwachten over veiligheid en de decaan vertelt wat over mogelijke vakken. Hierna krijgen we een presentatie namens een AFL (Australian Football League) team over de sport, er wordt onder andere aangeboden om in mei gratis naar een wedstrijd te gaan waarbij ze uitleg over de sport geven. Vervolgens gaan we naar buiten voor een demonstratie, waarbij we ook de kans krijgen om het passen en schieten zelf te proberen. Aan het eind van de demonstratie gaan we weer naar binnen voor een presentatie die gegeven wordt door twee reisbureaus. Zij proberen vooral om ons te stimuleren om zoveel mogelijk te gaan reizen tijdens dit semester, dit is iets dat natuurlijk als muziek in de oren van studenten klinkt. Na afloop hiervan volgt er weer een gratis lunch op het plein. Na de lunch is er een wandeling door de stad gepland waarbij we met een groepje een aantal ‘bijzondere’ plekken in de stad moeten vinden en hier een vraag over moeten beantwoorden. Elke groep wordt begeleid door twee Australische studenten die zelf later in het jaar op uitwisseling zullen gaan. Ik ben met een leuke groep mensen en we maken de hele wandeling door de stad waarbij we weer een aantal nieuwe plekken ontdekken.

Die avond is de zogeheten ‘night market’ in de Queen Victoria Market, dit is elke woensdagavond in de zomer. We besluiten hier die avond naar toe te gaan maar het begint pas over meer dan een uur. We drinken daarom eerst een biertje in de kroeg. De markt zelf is echt fantastisch, ik voel me helemaal in mijn element. Er zijn tientallen kraampjes met eten uit allemaal verschillende landen, van Spaans, Koreaans, Sri Lankaans, Jamaicaans tot aan Australisch. Op de markt hangt ook een fantastische sfeer en deze markt is absoluut mijn favoriete ervaring in Melbourne tot dan toe. We besluiten op zoek te gaan naar een kraampje dat Australisch voedsel verkoopt en vinden dit aan het einde van de markt. Het kraampje heet Banjo’s BBQ en verkoopt kangoeroe, krokodil, kameel en struisvogel. Ik kies voor de kangoeroe biefstuk en dit blijkt een fantastische keuze, alsof een engeltje op je tong piest! Op de markt is ook livemuziek en we zitten naast een bandje terwijl we onze maaltijd nuttigen. Na afloop hier lopen we nog een paar rondjes over de markt om alles te bekijken. De sfeer is fantastisch en al het eten ziet er super uit, hier kom ik zeker elke woensdag terug! Ik ga redelijk op tijd terug naar het hostel, de volgende dag is het weer vroeg op voor een trip over de Great Ocean Road! Deze trip is wel wat duurder dan als ik later in het jaar met een andere reis zou gaan maar ik denk dat het een goede mogelijkheid is om nieuwe vrienden te maken zo aan het begin van het semester en ik heb mij daarom toch ingeschreven.

Op donderdag verzamelen we al vroeg bij de universiteit, de trip langs de Great Ocean Road en terug duurt namelijk ruim 12 uur! Ik ken twee mensen uit de groep waarmee we reizen, Michael uit Duitsland en Becca uit Canada. We reizen vandaag in een busje waar 24 mensen in passen en onze gids/buschauffeur komt uit Nieuw Zeeland. Hij weet op een leuke manier op een ontzettend hoog tempo veel verhalen over de omgeving te vertellen. Zo leer ik dat Australische bossen regelmatig horen af te branden, koala’s een bizar (seks)leven hebben en krijgen we de hele geschiedenis van de Great Ocean Road te horen. Onze eerste stop is aan het strand in Torquay en nadat we wat foto’s van het strand gemaakt hebben drinken we thee en eten we cake. Een jongen uit de VS, Bo komt op het idee om een lange grashelling die aan het strand grenst af te rollen. Het kleine kind in mij komt naar boven en ik besluit mee te doen. Na afloop ben ik behoorlijk duizelig. Ik leer ondertussen de andere uitwisselingsstudenten op de bus kennen. Met Guillermo uit Venezuela, Samu uit Finland, Kate en Chloe uit de VS, Daphne en Sarah uit Frankrijk en de eerder genoemde Michael zal ik later nog regelmatig optrekken. Even later stoppen we bij een hek grenzend aan een stuk bos, hier zijn in de verte namelijk kangoeroes te zien, yes!

Even later stoppen we nog bij een uitzichtpunt bovenaan een klif met daaronder het strand, op dit punt begint de Great Ocean Road ook officieel. We rijden nog een stuk tot we bij de lunch locatie aankomen. We lunchen eerst, ik eet een heerlijke pie met friet waarna we rond kunnen lopen. Je kan hier koala’s zien en er zitten een aantal felgekleurde vogels. Ik zie inderdaad mijn eerste koala, maar dit valt toch enigszins tegen. Het is een smoezelig beestje dat (zoals te verwachten valt) aan het slapen is. De vogels zijn mooier om te bekijken en al snel besluit een vogel dat mijn hoofd een prima plek is om te zitten. Later komt er een bus met Aziaten aan die de vogels gaan voeren en daarna landen de vogels op meerdere handen en hoofden. Bij de volgende stop maken we een wandeling door een bos, de soorten bomen verschillen erg van onze Nederlandse bossen maar ook weer van de Nieuw Zeelandse bossen, de grootste overeenkomst daarmee is dat ook hier reusachtige varens groeien.

De volgende stop is bij het meest toeristische punt van de route, de twaalf apostelen. Indrukwekkende rotsen die uit het water omhoog torenen. Het is adembenemend mooi en de vele uren in de bus absoluut waard. Tot dit punt was ik nog niet erg onder de indruk van de Great Ocean Road maar dit is werkelijk fantastisch. Als we terug in de bus zijn vertelt onze gids dat dit mooi was maar dat de volgende stop nog mooier zal zijn. Het weer is fantastisch dus hij raadt ons aan om hier ook te gaan zwemmen. Dit punt op de route heet de Loch Ard Gorge, een schitterende baai die omringd wordt door steile rotsen. Dit is echt een supergave plek en het zwemmen is heerlijk. Ik zou hier zo een hele dag op het strand kunnen liggen, het is zo ontzettend mooi. Later kom ik erachter dat een foto van deze baai ook op de kaft van mijn Lonely Planet staat.

We rijden dan naar de laatste stop van de dag, de zogeheten London Bridge (zie foto). De brug die aan de rechterkant te zien is was vroeger verbonden aan de rotsen, in 1990 stortte het middelste gedeelte echter in. Na ook hier foto’s gemaakt te hebben stappen we weer de bus in voor de laatste 4 uur rijden. Onderweg stoppen we nog om avond te eten in een plaatsje waar een lekker wok restaurantje zit en hierna rijden we weer verder naar Melbourne over erg lege wegen. De zon zakt achter ons onder de horizon en het einde van een erg gezellige en mooie dagtocht is aangebroken.