Op bezoek bij de familie in Timaru

Op maandag gaat rond 12 uur ’s middags de bus vanuit Dunedin naar Timaru. Ruben is weer aan het werk en hij heeft een taxi besteld en betaald waarmee ik van zijn huis naar het centrum van Dunedin kan. De busreis naar Timaru duurt vier uur en onderweg is er een stop van een half uur in Oamaru. Ik eet een pie als late lunch en koop op advies van Ruben een bloemetje voor Marthy. Bij aankomst in Timaru word ik hartelijk ontvangen door Marthy en als we bij het huis aankomen ook door Geoff. Toen de Nieuw Zeelandse familie op bezoek was in Nederland heb ik veel over Timaru gehoord en dat maakt het erg leuk om er nu zelf te zijn. Het huis van Marthy en Geoff ligt vlak bij zee en heeft een mooie tuin. Na een tijdje gekletst te hebben gaan we aan tafel. Marthy heeft ontzettend mooie en grote biefstukken gekocht die ook super goed smaken. Na het eten stappen we in de auto en rijden we rond door Timaru. Geoff leeft op in zijn rol als gids en vertelt uitgebreid over de landschappen, de waterstromen in de oceaan en de geschiedenis van Timaru. Ze vertellen onder andere dat er in de zandheuvels achter het strand in Timaru kleine blauwe pinguïns wonen. Deze pinguins gaan overdag de oceaan in om vis te vangen en komen ’s avonds na zonsondergang terug. We gaan naar het strand toe om te kijken of we ze kunnen zien. Als we zijn aangekomen blijkt dat momenteel de pinguïns van veren wisselen waardoor er minder pinguïns op visjacht gaan dan normaal. Toch verwachten ze nog een aantal pinguïns en na een tijdje gewacht te hebben komen er inderdaad twee super kleine pinguïns het water uit waggelen! Het is dan flink koud geworden dus we besluiten naar huis te gaan en niet op meer pinguïns te wachten. We drinken nog wat warms en na een gezellig gesprek ga ik naar bed.

De volgende dag ga ik naar Roselyn toe om haar voor het eerst sinds ik twee was te ontmoeten. Roselyn is nog grotendeels met zwangerschapsverlof vanwege haar baby Medi. Haar man Chris komt thuis met lunch en het is leuk ook hem te ontmoeten. Die middag gaan Medi, Roselyn en ik eerst naar een museum waar ze rotsschilderingen van de Maori hebben. Terwijl we de rotsschilderingen bekijken, verkeer ik in de veronderstelling dat het duizenden jaren oud is. Wanneer ik er achter kom dat het ‘slechts’ 500 jaar oud is ben ik verbaasd. Roselyn snapt mijn reactie niet helemaal totdat ik uitleg dat tegelijk met de tekeningen aan de andere kant van de wereld Leonardo da Vinci allerlei meesterwerken maakte. De grote culturele verschillen in de geschiedenis van Europa en Nieuw-Zeeland komen hierdoor naar voren. Hierna drinken we nog wat op een terrasje voor Roselyn mij weer naar Marthy en Geoff meeneemt. Die avond komt Annelies langs, ze speelt vriendschappelijk hockey op de dinsdagavond en vroeg of ik meewilde. Marthy heeft een verrukkelijk stuk lam gekookt en samen met een couscous salade is dit echt een heerlijke maaltijd. Het hockeyen is leuk ook al bak ik er niet veel van. Daarna gaan we terug naar Marthy en Geoff waar ik de rest van het verrukkelijke lamsvlees opeet. Het blijkt ook dat Marthy en Geoff een massagestoel hebben die erg fijn is. Ik had de laatste paar dagen redelijk wat last van mijn rug gekregen dus dit is erg fijn. Die avond praatten Geoff en ik nog een paar uur over innovaties en over zijn werk.

Op woensdag hoeft Chris niet te werken en gaan Chris, Roselyn, Medi en ik naar Peel Forest park. Onderweg kopen we lunch bij een bakkerij en die eten we op tijdens een picknick. We maken een wandeling door een bos die toegankelijk zou moeten zijn met een rolstoelen. We nemen Medi daardoor mee in de kinderwagen. Er zijn echter meerdere trappen op de route dus het grootste deel van de tijd dragen we de kinderwagen. Hierna lopen we een zogeheten boardwalk, we gingen dus uit van planken waar we over konden rijden. De planken waren echter zo smal dat het weer dragen werd. Peel Forest park was een mooi stuk natuur om te bekijken. Op de terugweg rijden we nog langs een meer waarvan het waterniveau ontzettend laag staat. Vanaf de dam is goed te zien dat het water tientallen meters lager staat dan normaal. Er is momenteel namelijk een langdurige droogte gaande in Timaru. Die avond eten we sushi bij Roselyn en Chris thuis voor ik weer terug naar Marthy en Geoff ga.

De dag erna maak ik met Roselyn een wandeling naar de oceaan toe, waar we een mooi uitzicht op de kustlijn rond Timaru hebben. Daarna halen we Marthy op en met haar gaan we naar het strand. Het is heerlijk weer en in februari in zee zwemmen is genieten! Daarna ga ik met Marthy naar Kathmandu waar we twee merino vesten en een merino T-shirt kopen. Omdat Ruben vroeger bij Kathmandu werkte en nog in het personeelsbestand staat krijgen we een super korting. Uiteindelijk betaal ik ongeveer 25% van de prijs zonder uitverkoop en personeelskorting. Die avond word ik door Annelies opgehaald. Ik slaap de laatste twee nachten bij haar in Pleasant Point. De afgelopen dagen was de natuur misschien wat minder spectaculair dan in de eerste week maar het was een ontzettend gezellige week met familie waar ik me erg op mijn gemak voelde.

Die avond maken Annelies en ik een fietstocht door Pleasant Point langs een hertenboerderij en uiteindelijk nog met een mooi uitzicht op de zonsondergang. Annelies en haar vriend Brandon wonen in een oud huis dat ze flink opgeknapt hebben. Door al hun herstelwerkzaamheden is het een mooi huis geworden met een schitterende tuin eromheen. De volgende dag staan Annelies en ik vroeg op, we gaan naar Lake Tekapo en als het weer mooi is naar Mt Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. De verwachting is dat het ’s ochtends droog is en dat het ’s middags bewolkt wordt. We vertrekken dus vroeg en na een paar uur rijden komen we bij de bergen aan. Wederom ben ik ontzettend onder de indruk van het landschap. Het is echt schitterende natuur waar we doorheen rijden. Na elke bocht is vrijwel hetzelfde landschap weer een foto of video waard. We kijken rond in een nieuw bezoekerscentrum dat ontzettend veel informatie over het gebied geeft. Daarna lopen we een wandeling naar de voet van een gletsjer vlak bij Mt Cook. Onderweg horen we opeens gebulder en als we naar het geluid kijken zien we een sneeuwlawine hoog in de bergen. Binnen een paar seconden valt een grote hoeveelheid sneeuw een stuk naar beneden, indrukwekkend! Na ruim een uur wandelen komen we aan bij het meer aan de voet van de gletsjer. In het meer liggen meerdere ijsbergjs en het is een prachtige plek om uit te rusten. Bij het meer is ook een schoolklas op kamp en meerdere kinderen gaan kopje onder in het ijskoude water. Annelies vertelt dat het meer veel groter en de gletsjer veel kleiner is dan toen ze hier als kind kwam. Het weer is nog fantastisch maar in de verte zijn de eerste wolken zichtbaar terwijl we teruglopen. We stappen in de auto om terug te rijden naar Lake Tekapo. Ik heb moeite om mijn ogen open te houden en vanwege de mooie natuur wil ik niet in slaap vallen. Ik blijf vragen aan Annelies stellen in een poging om wakker te blijven. Ze reageert echter niet heel veel, even later stelt ze voor om even te stoppen aangezien ze moeite heeft om haar ogen open te houden. We moeten allebei lachen dat we allebei aan het vechten waren om wakker te blijven. Na een korte stop rijden we verder naar Lake Tekapo, dit ligt in een bergvlakte, die in alle richtingen omringd is door bergen. Tussen twee meren lopen meerdere kanalen die water langs elektriciteitscentrales brengen. In deze kanalen schijnt veel zalm te zitten, we stoppen even om te vissen maar het is erg winderig en de zalm laat niets van zich horen. We besluiten daarom al snel door te rijden naar de Mt John Observatory. Deze ligt op een heuvel aan Lake Tekapo en vanaf daar is het een fantastisch uitzicht over het meer. De observatory geeft ’s nachts een schitterend uitzicht over de sterrenhemel maar helaas kan ik dat niet bekijken. We eten een stuk bananencake en genieten van het uitzicht. Aangezien het ook hier ontzettend lang waait blijven we niet al te lang. Als we terugrijden in de auto begint het te storten. Vandaag was echt een prachtige dag met schitterende natuur.

Die avond eet ik met Annelies en Brandon in de lokale pub, ik heb een platter met allerlei soorten (gefrituurde) vis besteld die echt enorm blijkt te zijn, er blijft redelijk wat friet over. Daarna gaan we naar Roselyn waar ook de familie uit Texel is. Het is een erg gezellige avond en we skypen ook nog even met opa en oma, leuk! Dit was een mooie afsluiter van mijn twee weken Nieuw Zeeland. De volgende dag vlieg ik namelijk naar Melbourne, op naar het volgende avontuur!